Bunun üzerine 2009'da yapılan çalışma :
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19741313/
Üç haftalık kreatin monohidrat takviyesi, kolej çağındaki ragbi oyuncularında dihidrotestosteron / testosteron oranını etkiler.
Johann van der Merwe et al. Clin J Spor Med . 2009 Eylül .
Soyut
Amaç: Bu çalışma, erkek ragbi oyuncularında 3 haftalık kreatin takviyesinden sonra seçilen androjenlerin dinlenme konsantrasyonlarını araştırdı. Dihidrotestosteronun (DHT, biyolojik olarak daha aktif bir androjen) testosterona (T) oranının kreatin takviyesi ile değişeceği varsayılmıştır.
Tasarım: 6 haftalık arınma periyodu ile çift kör, plasebo kontrollü çapraz çalışma.
Ortam: Güney Afrika'daki Rugby Enstitüsü.
Katılımcılar: Kolej çağındaki ragbi oyuncuları (n = 20) yarışma sezonunda gerçekleştirilen çalışmaya gönüllü oldu.
Müdahaleler: 7 gün boyunca kreatin (25 g/gün glikoz ile 25 g/gün kreatin) veya plasebo (50 g/gün glikoz) ve ardından 14 gün idame (5 g/gün kreatin ile 25 g/gün glikoz veya 30 g/gün glukoz plasebo).
Ana sonuç ölçütleri: Serum T ve DHT ölçüldü ve başlangıçta ve 7 gün ve 21 gün kreatin takviyesi (veya plasebo) sonrasında oran hesaplandı. Vücut kompozisyonu ölçümleri her zaman noktasında alındı.
Sonuçlar: 7 günlük kreatin yüklemesinden veya 14 günlük kreatin idame dozundan sonra, serum T seviyeleri değişmedi. Bununla birlikte, DHT seviyeleri 7 günlük kreatin yüklemesinden sonra %56 arttı ve 14 günlük bakımdan sonra taban çizgisinin %40 üzerinde kaldı (P < 0.001). DHT:T oranı da 7 günlük kreatin takviyesinden sonra %36 arttı ve idame dozundan sonra %22 yüksek kaldı (P < 0.01).
Sonuçlar: Kreatin takviyesi, kısmen, T'nin DHT'ye dönüşüm hızının artmasıyla etki edebilir. Kreatin takviyesi kullanan bireylerin yüksek sıklığının ve dolaşımdaki androjen bileşimindeki değişikliklerin uzun vadeli güvenliğinin bir sonucu olarak daha fazla araştırma yapılması garanti edilir. KLİNİK UYGUNLUK BEYANI: Kreatin yaygın olarak kullanılan bir ergojenik yardımcı olmasına rağmen, özellikle dihidrotestosteron ile ilgili olarak etki mekanizmaları tam olarak anlaşılmamıştır ve bu nedenle uzun vadeli klinik güvenlik garanti edilemez.